Introdución

Os tubos de cultivo de rosca desbotables xogan un papel vital nas operacións de laboratorio.O seu uso correcto non só prevén eficazmente a contaminación da mostra, a contaminación cruzada e a perda de mostra, senón que tamén garante a precisión e a fiabilidade dos datos experimentais. Polo tanto, é de grande importancia dominar o procedemento operativo estandarizado para garantir a calidade dos experimentos.

Esta guía é aplicable aos procedementos de funcionamento dos tubos de cultivo de rosca desbotables empregados en cultivos celulares, experimentos de microbioloxía, probas clínicas e outros campos.

Preparación antes do uso

Unha preparación axeitada antes da experimentación é un paso fundamental para garantir un rendemento óptimo dos tubos de cultivo con rosca desbotables. En primeiro lugar, é necesario comprobar coidadosamente a integridade da embalaxe exterior para detectar calquera rotura ou fallo no selado, o que é esencial para manter a esterilidade dos tubos. Os tubos ben embalados deben almacenarse nun ambiente seco e limpo para evitar a humidade ou a contaminación.

Non se debe pasar por alto o estado da esterilización. Os tubos de cultivo de rosca desbotables producidos por fabricantes habituais adoitan esterilizarse por irradiación gamma ou óxido de etileno, e o envase debe ter unha marca de esterilización e unha data de caducidade claras. O persoal do laboratorio debe comprobar o método de esterilización e a data de caducidade para garantir que os tubos estean nas mellores condicións para o seu uso.

Ao elixir as especificacións, débense ter en conta os seguintes factores:

1. Selección de volumePara experimentos de rutina pódense escoller tubos estándar de 15 ml, mentres que para cultivos a grande escala se recomenda un tamaño de 50 ml.
2. Características do materialO material de polipropileno é resistente ás altas temperaturas, axeitado para os requisitos de esterilización a altas temperaturas; o material de poliestireno é moi transparente e fácil de observar.
3. Requisitos especiaisPara experimentos especiais, como o almacenamento a baixa temperatura, cómpre escoller materiais resistentes a baixas temperaturas.

O persoal de laboratorio debe seleccionar o modelo de tubo de cultivo máis axeitado segundo as condicións experimentais específicas, tendo en conta os requisitos de forza centrífuga, a compatibilidade química e outros factores. Recoméndase establecer un procedemento operativo estándar para a selección de consumibles de laboratorio para garantir a consistencia e reproducibilidade dos experimentos.

Procedemento correcto

1. Desembalaxe

• Deseque os tubos de cultivo nun ambiente operativo limpo para garantir que non haxa contaminación exóxena durante o uso.
• Use luvas estériles ou pinzas estériles para retirar os tubos ao desembalarlos para evitar o contacto directo con zonas críticas.

2. Operación de recheo

• Está estritamente prohibido tocar a parede interior do orificio ou a tapa interior da tapa durante o proceso de recheo para evitar a introdución de fontes de contaminación.
• O volume debe controlarse ao engadir mostras líquidas e non debe superar a escala máxima para evitar derrames ou un selado deficiente das mostras durante a operación.

3. Método de selado

• A tapa de rosca debe apertarse despois de engadir a mostra para garantir un selado completo. O selado pódese verificar observando suavemente calquera fuga.
• Preste atención a unha forza de parafuso moderada para evitar unha forza excesiva que provoque desgaste ou rotura da rosca, o que pode afectar á reutilización ou ao efecto de selado.

4. Marcado e rexistro

• Use etiquetas ou marcadores de laboratorio resistentes a solventes, impermeables e resistentes á peladura para etiquetar con precisión a información da mostra en zonas limpas e secas do tubo.
• Evite usar papel para etiquetas común ou bolígrafos de tinta que sexan susceptibles de decolorarse pola humidade para evitar a perda de información durante o almacenamento.

Precaucións de uso

1. Evitar a contaminación

• As operacións experimentais deben levarse a cabo nun ambiente limpo e libre de po; recoméndase que se realice nunha mesa de traballo ultralimpa ou nunha cabina de seguridade biolóxica.
• Reducir o tempo de destapado dos tubos de cultivo e a operación debe ser rápida e estandarizada para reducir o risco de exposición.
• Débense usar tubos de cultivo independentes para cada tipo de mostras e a mestura está estritamente prohibida para evitar a contaminación cruzada e a interferencia cos resultados experimentais.

2. Centrifugación e almacenamento

• Antes da centrifugación, asegúrese de que a tapa de rosca estea ben pechada para evitar fugas na mostra; tamén realice unha boa nivelación simétrica na centrífuga para evitar un desequilibrio mecánico.
• Ao almacenalos, os tubos deben colocarse en posición vertical para evitar fugas causadas pola colocación horizontal. Evite colocar os tubos en lugares con altas temperaturas, luz intensa ou ambientes húmidos para non afectar á estabilidade das mostras e ao rendemento dos tubos.

3. Manipulación especial de mostras

• Para mostras que conteñan solventes orgánicos volátiles ou substancias fortemente corrosivas, débese usar un modelo especializado con resistencia química.
• Para a criopreservación, use tubos de criopreservación que sexan resistentes a baixas temperaturas; os tubos de cultivo desbotables ordinarios poden volverse fráxiles ou ter fugas a temperaturas moi baixas.

Que facer despois do uso

1. Procesamento de bioseguridade

• Os tubos de cultivo que conteñan mostras biolóxicas infecciosas, potencialmente patóxenas ou de alto risco deben ser esterilizados en autoclave ou inactivados cun desinfectante eficaz de acordo cos requisitos de nivel de bioseguridade do laboratorio antes de seren desbotados como residuos.
• Os tubos de cultivo descartados deben colocarse no colector de residuos designado para "plástico biocontaminado" segundo o sistema de clasificación e xestión de residuos perigosos do laboratorio, e non deben mesturarse co lixo común para a súa eliminación.

2. Recomendacións ambientais

• Priorizar os tubos de cultivo feitos de materiais reciclables e participar nun programa centralizado de reciclaxe e eliminación ambiental de consumibles nos laboratorios onde as condicións o permitan.
• Reducir o desperdicio innecesario de consumibles, defender o uso racional dos materiais desbotables baixo a premisa da seguridade e promover a construción de laboratorios ecolóxicos.

Preguntas frecuentes

1. Que debo facer se non podo apertar a tapa de rosca?

Primeiro comproba que as roscas estean correctamente aliñadas e que non haxa obxectos estraños atascados nas roscas. Non forces as roscas para desenroscarlas, xa que isto podería danar o orificio ou a tapa. Se aínda así non sela, o tubo de cultivo debe ser substituído por un novo.

2. Pódense reutilizar os tubos de cultivo desbotables?

Non se recomenda o uso repetido. O selado e a esterilidade dos tubos de cultivo desbotables non estarán garantidos despois do uso e a reutilización pode provocar contaminación, resultados distorsionados ou danos nos tubos.

3. Que debo facer se teño unha fuga ao centrifugar?

Comprobe que a tapa estea ben pechada e que selle ben, e que os tubos de cultivo estean nivelados correctamente antes da centrifugación. Evite usar unha velocidade centrífuga superior á máxima para a que están calibrados os tubos. Se é necesario, seleccione un tubo de centrífuga especializado resistente á presión como alternativa.

Conclusión

O uso estandarizado de tubos de cultivo con rosca desbotables é un paso fundamental para garantir a precisión dos resultados experimentais, a seguridade das mostras e a fiabilidade operativa. O cumprimento estrito das normas operativas e os requisitos de bioseguridade, xa sexa na recollida, manipulación, almacenamento ou eliminación de mostras, é a garantía básica para mellorar a calidade experimental e reducir os riscos.

Recoméndase que os técnicos de laboratorio empreguen tubos de cultivo de alta calidade con bo selado, resistencia química e rango de temperatura aplicable segundo as súas necesidades experimentais específicas, co fin de mellorar a eficiencia dos experimentos e lograr unha xestión sostible dos recursos do laboratorio.